Ken je ze ook, de vrouwen die beweren dat ze slank zijn zonder enige inspanning?
Die beweren dat ze niet aan de lijn doen, maar op zolder of in de kelder een crosstrainer staan hebben en stiekem shakes en maaltijdrepen eten? Of die beweren dat ze genieten van sla en soep en jammer genoeg geen chips, ijs of chocolade lusten?
En dan zijn er natuurlijk ook nog de vrouwen die elke dag (minstens) 10 000 stappen zetten of drie keer per week 15 km joggen, voor hun ‘gezondheid’. Wel ik ken ze ook, ze behoren tot mijn familie, vrienden en collega’s en ze zorgden ervoor dat ik me soms dik en slecht voel.
Maar ik laat me niet meer gek maken, ik heb zo mijn eigen methode om me gelukkig en gezond te voelen, ook al weeg ik misschien enkele kg te veel.
Zoals bij vele vrouwen is sinds mijn 40ste mijn metabolisme serieus vertraagd en kamp ik met hormonale schommelingen. Ondanks het feit dat ik voldoende beweeg en gezond eet, val ik enkel af als ik leef als een monnik: elke dag vroeg naar bed en een dieet van havermout, veel groenten, een beetje fruit en water of thee, liters water wel te verstaan. We lachen hier wel eens om, mijn echtgenoot en ik. Als ik me zou laten gaan, dan kan je me binnenkort buiten rollen. Dus let ik een beetje op maar ik overdrijf het niet, want veel haalt het niet uit.
Ik heb de strijd tegen de kg voorlopig opgegeven,
maar nog niet de strijd tegen mijn vrouwelijke familieleden en vriendinnen. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van mijn lichaam en draag er veel zorg voor. Ik rook niet, drink geen alcohol en eet elke dag verse groenten en fruit. Ik mediteer af en toe, wandel veel en sport regelmatig. Maar ik wil geen geleuter meer over slankheidsrecepten, chiazaad, gember en groene thee! Volgens de dokter ben ik perfect gezond, ook al heb ik licht overgewicht. Een mens kan niet alles hebben nietwaar?
Waarom schrijf ik dit nu? Wel ik maak me oprecht zorgen over het merendeel van de vrouwen en hun obsessie met hun gewicht. Toen me op een familiefeest het gejammer van de vrouwen rondom mij te veel werd, trad een mannelijke vriend mij bij. Hij overdreef het natuurlijk een beetje, maar dit waren letterlijk zijn woorden: ‘Stop toch met zagen over een kwabbetje hier of een vetrolletje daar! Wij mannen kijken enkel naar jullie borsten, billen en benen. De rest zien we zelfs niet’.
En hij had een punt. Ik merk het elke keer weer op tijdens mijn coaching sessies. Vele vrouwen zijn zodanig gefixeerd op hun gewicht en op hun ‘minpuntjes’ dat ze niet meer beseffen hoe mooi hun gezicht is, of hoe stralend hun glimlach.
Ze zijn vergeten dat hun man ooit misschien wel op hen is gevallen net omwille van hun vrouwelijke rondingen. In plaats van te mekkeren op hun lichaam zouden ze er beter trots op zijn: het is wel dankzij dat lichaam dat ze nu bv. een paar prachtige kinderen hebben! Ik ben het dan ook volmondig eens met mijn mannelijke vriend: het geklaag over hun gebrek aan ‘taille’ en over hun teveel aan huishoudelijke taken maakt sommige van mijn familieleden of vriendinnen niet echt tot aantrekkelijk gezelschap.
En het zal hen evenmin vooruithelpen bij het uitbouwen van hun carrière!
Op feestjes babbelen mannen over zaken, voetbal en politiek.
Bij de nochtans hoger opgeleide vrouwen in het gezelschap is er tegenwoordig vaak slechts 1 hot topic: de ‘lijn’. Hierdoor kunnen ze amper genieten van al het heerlijke eten waarmee we verwend worden. Hoe vaak gebeurt het niet dat vrouwen op netwerkevenementen hun hoofdgerecht of dessert laten staan? Zowel mijn man als ik ikzelf hebben dit al opgemerkt… En dat is heel jammer! Eten is niet alleen lichamelijk voedsel, het draagt ook bij aan onze mentale gezondheid? Wat is er leuker dan uren te tafelen met vrienden en familie onder het genot van een goed glas wijn? Op zulke momenten betreur ik echt dat we niet meer leven in de tijd van Rubens maar in de 21 ste eeuw waarin vooral slankheid en jeugdigheid centraal staan.
Het zijn momenteel hoogdagen voor slankheidsinstituten en de Pascale Naessens, Sandra Bekkari’s en plastisch chirurgen onder ons.
Onlangs was het weer van dattum! Tijdens een feestje kwam een vriendin in shock naar me toe: ‘Die mevrouw daar zegt me dat ik beter eens zou langs gaan bij de plastisch chirurg om iets te laten doen aan mijn lachrimpels! Heb je ooit? Toen ik deze vlotte vijftiger een compliment gaf over haar jeugdige uitstraling vertrouwde ze mij toe dat ze af en toe een spuitje botox liet zetten.'
Nu moet je weten dat de vriendin in kwestie, ondanks haar 45 jaren wel nog beschikt over een slanke taille en een koppel benen om u tegen te zeggen. Is hier iets anders aan de hand??? Bij nader inzien bleek de gebotoxte dame dezelfde mevrouw te zijn die mij op een ander feestje het jaar daarvoor om 1u ’s nachts (!!) aanraadde om eens langs te gaan bij de chirurg om mijn wallen weg te werken. Dan zou ik er volgens haar nog beter uitzien. Deueh!
Het zijn dus niet zozeer mannen die vrouwen een minderwaardigheidscomplex aanpraten, maar vooral andere vrouwen.
Vandaar mijn oproep: vrouwen wees een beetje minder streng voor jezelf, je dochters en je vriendinnen! Je zal er niet alleen hen een plezier mee doen maar tegelijk de wereld een stukje beter maken. De maatschappij kan maar beginnen veranderen als wij als vrouwen zelf een andere houding aannemen tov van ons lichaam en onze ‘lijn’.
Ben je inmiddels zo onzeker geworden over je figuur of je kledingstijl dat het jou hindert in je carrière of persoonlijke doelen? Kom dan zeker eens langs voor een vrijblijvende intake of imgoscan. Dan bekijken we samen hoe we jou hier zo snel mogelijk vanaf helpen! Tijdens een coaching traject vertrek ik steeds van de sterktes in iemands figuur en persoonlijkheid. Door die te ontdekken en in de verf te zetten gaan vrouwen stralen, niet door hen een make-over te geven waarbij ze zichzelf amper herkennen. Plastische chirurgie kan een hulpmiddel zijn, maar met de juiste kleuren, een persoonlijke stijl en een paar sessies life coaching bereik je vaak veel meer! De wereld heeft nood aan sterke vrouwen die elkaar steunen ipv onderuit halen. En als coach wil ik hier alvast mijn steentje toe bijdragen…
Op jouw succes!
Annemie